Lieve meisjes,
Graag wil ik jullie bedanken voor julie deelname aan
mijn Give Away van het koijnenkind Pink Rosie...
Wie mij een Kerstgroet zou sturen die mij het meest
zou raken die zou mijn konijnenkind krijgen...
Ohhh...meisjes wat heb ik me op de hals gehaald...
alle Kerstwensen hebben wel iets moois, grappigs of
liefs...en daar moet ik dan een Kerstwens uitkiezen.'
Als het een paar Kerstwensen waren...dan was het
misschien nog niet moeilijk geweest..
maar nu waren het zoveel welgemeende
Kerstwensen..
Als het een paar Kerstwensen waren...dan was het
misschien nog niet moeilijk geweest..
maar nu waren het zoveel welgemeende
Kerstwensen..
Eigenlijk verdiend iedereen toch een Pink Rosie...?
Maar sisters.. toch .hoefde ik niet lang na te denken toen ik
de Kerstgroet van Anita kreeg, met de mededeling eens
op haar blog te kijken...zij had een prachtige vertederende post
gemaakt...en deze bezorgde mij echt kippenvel hoor meisies!
Ik heb zelfs een klein traantje weggepinkt...
Lees maar eens mee...
Eekhoorn en mier
Op een ochtend klopte de mier al vroeg op de deur van de
eekhoorn.
'Gezellig,' zei de eekhoorn.
'Maar daar kom ik niet voor,' zei de mier.
'Maar je hebt toch wel zin in wat stroop?'
'Nou ja... een klein beetje dan.'
Met zijn mond vol stroop vertelde de mier waarvoor hij gekomen was.
'We moeten elkaar een tijdje niet zien,' zei hij.
'Waarom niet?' vroeg de eekhoorn verbaasd. Hij vond het juist heel gezellig als de mier zomaar langskwam. Hij had zijn mond vol pap en keek de mier met grote ogen aan.
'Om erachter te komen of we elkaar zullen missen,' zei de mier.
'Missen?'
'Missen. Je weet toch wel wat dat is?'
'Nee,' zei de eekhoorn.
'Missen is iets wat je voelt als iets er niet is.'
'Wat voel je dan?'
'Ja, daar gaat het nou om.'
'Dan zullen we elkaar dus missen,' zei de eekhoorn verdrietig.
'Nee,' zei de mier, 'want we kunnen elkaar ook vergeten.'
'Vergeten! Jou?!' riep de eekhoorn.
'Nou,' zei de mier. 'Schreeuw maar niet zo hard.'
De eekhoorn legde zijn hoofd in zijn handen.
'Ik zal jou nooit vergeten,' zei hij zacht.
'Gezellig,' zei de eekhoorn.
'Maar daar kom ik niet voor,' zei de mier.
'Maar je hebt toch wel zin in wat stroop?'
'Nou ja... een klein beetje dan.'
Met zijn mond vol stroop vertelde de mier waarvoor hij gekomen was.
'We moeten elkaar een tijdje niet zien,' zei hij.
'Waarom niet?' vroeg de eekhoorn verbaasd. Hij vond het juist heel gezellig als de mier zomaar langskwam. Hij had zijn mond vol pap en keek de mier met grote ogen aan.
'Om erachter te komen of we elkaar zullen missen,' zei de mier.
'Missen?'
'Missen. Je weet toch wel wat dat is?'
'Nee,' zei de eekhoorn.
'Missen is iets wat je voelt als iets er niet is.'
'Wat voel je dan?'
'Ja, daar gaat het nou om.'
'Dan zullen we elkaar dus missen,' zei de eekhoorn verdrietig.
'Nee,' zei de mier, 'want we kunnen elkaar ook vergeten.'
'Vergeten! Jou?!' riep de eekhoorn.
'Nou,' zei de mier. 'Schreeuw maar niet zo hard.'
De eekhoorn legde zijn hoofd in zijn handen.
'Ik zal jou nooit vergeten,' zei hij zacht.
Hoe klein en mooi kan een verhaaltje niet zijn
en alles zeggen wat je voelt...
Want missen is zo erg nog niet...Vergeten,
dat is pas erg...
Want missen is zo erg nog niet...Vergeten,
dat is pas erg...
Het is zo lief bedoelt van Anita en zo zuiver uit haar hart.
dus Pink Rosie komt in een doosje naar je toe
lieve Anita...
Kijk maar eens op het schattige blog bij Anita
Voor nu wil ik jullie nogmaals heel hartelijk bedanken
voor jullie hartverwarmende Kerstwensen...
en wens ik een ieder van jullie een warme
Kerst en een gezond, sprankelend 2012!
Christmas is a time for
Love...Dreams...Hope and Understanding
Christmas is a time for
Love...Dreams...Hope and Understanding
Liefs....
Marijke
